beta Persei

 #Şeytani ikili

Hiç duydun mu, şeytani ikiliyi? Algol. Esasında bir çift yıldız sistemi: eclipsing binary. Örtücü bir çift yıldız.

Algol, Arapça "Ra's al-Ghul" kökenli; şeytanın başı. Algol çiftlerinden biri büyük ve kudretli, diğeri küçük ama yoğun. Büyük yıldız, diğerinin maddesini çalıyor aslında.

Çalmak derken; kullanıyor, tüketiyor onu. Ötekiyse ona bağlı, yavaş yavaş tükeniyor, usul usul küçülüyor. İblisin gözü gibi. Perseus takımyıldızından. Algol A ve Algol B’den ibaret. Aslında Algol C de var ama asıl mesele B. Algol A daha genç, daha parlak. B ise yaşlı; zamanla dış katmanlarını yitiriyor.

Her 2.86 günde bir, B yıldızı A’nın önüne geçiyor. O anda, Algol’un parlaklığı Dünya’dan bakıldığında azalıyor. Tıpkı Medusa’nın lanetli gözleri gibi. Perseus, Medusa’nın kafasını kestiğinde bile gözlerinin hala lanet taşıdığına inanılır. Algol, bu laneti ve güzeller güzeli Medusa’nın gözlerini temsil eder.

Medusa… Tecavüze uğramış, masumiyetine rağmen lanetlenmiş bir kadındır. Güzelliği ve gençliğine rağmen, B yıldızı da tıpkı böyle içten içe tüketilmiş. A yıldızı ise soğukkanlı, güçlü ve parlak. B yıldızı eskiden güçlüydü; bir zamanlar o da parlaktı. Fakat şimdi A’ya bağlı. Onsuz var olamıyor. Kendi ışığını, hatta varlığını feda etmiş.

B, A’yı o kadar çok sevdi ki, her şeyini ona verdi. Fakat A, B’nin verdiğiyle büyüdü, güçlendi. B’yi gölgesinde bırakıp neredeyse yok etti. Yine de B, onun peşinden ayrılmıyor. Çünkü başka bir yere ait olmanın ne demek olduğunu artık bilmiyor.

Işık bazen kaybolur, sönükleşir, suçlanır, ezilir. Ama bazen yeniden parlar. Belki başkasının ışığıyla, belki bir bağlılığı sonlandırarak, belki yalnızca içinden gelerek... Ama eninde sonunda yeniden parlar.

Medusa öldü; Perseus tarafından kafası koparıldı. Fakat Medusa’nın gözleri hiçbir zaman parlamayı kesmedi.

Döngü sürerdi, B yıldızı A’dan başka yıldız tanımadığında. Döngü sürerdi, Medusa’nın gözlerine her bakıldığında. Döngü sürerdi… Ben kırmadıkça.

Belki başka bir gök tanımıyorum senden başka. Belki beni lanetleyen bizzat sensin. Belki bu takımyıldızı şeytanın başı. Belki bu döngüdedir iblisin varlığı. Belki çıkış yok. Belki tükendik ve bir daha parlayamayacağız.

Ama bir an vardır.

İnsanlar ölür. İnsanlar yalan söyler ya da varlıklarına son verirler. İnsanlar ihanet eder ya da kaybolurlar.

Bir an vardır; döngü varlığından sıkılır. Gölgeler yetmez, ışık ister insan.

Bir an vardır; diğer bütün anları silip atan. Sıfırdan başlamayı mümkün kılan. Ölenlerin ardından tuttuğun bir yas misali, yönsüzlüğünle avunan.

Öyle bir andır ki, bütün dünya seferber olur birliğine. Tüm kuşlar uçar, bütün balıklar peşinden dolaşır. Seni bir köşede kıstırır ve suratına tükürür. Her astronom o kayıp yıldızı arar. Sense yolunu bulmuşsundur.

Herkes ağlar o anlarda, gözleri yaşlı bekler varlığını. Sense gülümsersin manzaraya; göğe bakar, gururlanırsın.

Ne Medusa’nın gözleri parlamayı yitirdi. Ne Algol B tükendi.

O an geldi. Ve yalnızca yüce gönüllüler bu anı kaldırabildi. Çekirdekten bir güç doğdu ve doğumlar ancak böyle kutlu oldu.

son